سازش
بسمه تعالی
سازش
به اصطلاح حقوقی سازش همان تکلیف قاطع موضوعی دعوای است در خصوص رفع اختلاف مطروحه که ممکن است در دادگاه یا خارج از دادگاه بصورت رسمی یا عادی بعمل آمده باشد لذا درصورت حصول سازش، وظیفه طرفین، درخواست گزارش اصلاحی از قاضی محترم پرونده است که حسب آن مبادرت به صدور رای اصلاحی نماید تجربه بنده در اینگونه موارد ، درخواست غیر از گزارش اصلاحی موجب سرگردانی طرفین وتشکیل پرونده دیگر در دادگاههاست بنابراین ضمن اینکه موضوع سازش صریح وواضح باشد حسب آن باید طرفین درخواست گزارش اصلاحی و حسب آن باید رای اصلاحی صادر گردد ودر صورت عدم حصول سازس ، تعهدات طرفین وگذشتهای طرفین قابل استناد نمی باشد.لذا دراینگونه موارد توصیه میشود قبل از حصول سازش با یک وکیل خوب وکاربلد که اشرافیت کامل به مسایل حقوقی دادشته باشد با انتخاب بهترین وکیل مشاوره ومشورت نمائید.
ماده 178 – درهرمرحله از دادرسی مدنی طرفین می‌توانند دعوای خود را به طریق سازش
خاتمه دهند.
ماده 179 – درصورتی که در دادرسی خواهان یا خوانده متعدد باشند، هرکدام از آنان
می‌تواند جدا از سایرین با طرف خود سازش نماید.
ماده 180 – سازش بین طرفین یا در دفتر اسناد رسمی واقع میشود یا در دادگاه و نیز
ممکن است در خارج از دادگاه واقع شده و سازش‌نامه‌غیررسمی باشد.
ماده 181 – هرگاه سازش در دفتر اسناد رسمی واقع شده باشد، دادگاه ختم موضوع را
به‌موجب سازش‌نامه در پرونده مربوط قید می‌نماید و اجرای‌آن تابع مقررات راجع به
اجرای مفاد اسناد، لازم‌الاجرا خواهد بود.
ماده 182 – هرگاه سازش در دادگاه واقع شود، موضوع سازش و شرایط آن به ترتیبی که
واقع شده در صورت‌مجلس منعکس و به امضای دادرس و‌یا دادرسان و طرفین می‌رسد.
تبصره – چنانچه سازش در حین اجرای قرار واقع شود، سازش‌نامه تنظیمی توسط قاضی
مجری قرار در حکم سازش به عمل آمده در دادگاه است.
ماده 183 – هرگاه سازش خارج از دادگاه واقع شده و سازش‌نامه غیر رسمی باشد طرفین
باید در دادگاه حاضر شده و به صحت آن اقرار نمایند. اقرار‌طرفین در صورت‌مجلس
نوشته شده و به امضای دادرس دادگاه و طرفین می‌رسد در صورت عدم حضور طرفین در
دادگاه بدون عذر موجه دادگاه بدون‌توجه به مندرجات سازش‌نامه دادرسی را ادامه
خواهد داد.
ماده 184 – دادگاه پس از حصول سازش بین طرفین به شرح فوق رسیدگی را ختم و مبادرت
به صدور گزارش اصلاحی می‌نماید مفاد سازش‌نامه که‌طبق مواد فوق تنظیم میشود نسبت
به طرفین و وراث و قائم مقام قانونی آنها نافذ و معتبر است و مانند احکام دادگاهها
به موقع اجرا گذاشته میشود،چه این که مورد سازش مخصوص به دعوای مطروحه بوده یا
شامل دعاوی یا امور دیگری باشد.
ماده 185 – هرگاه سازش محقق نشود، تعهدات و گذشتهایی که طرفین هنگام تراضی به
سازش به‌عمل آورده‌اند لازم‌الرعایه نیست.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.