نحوه اعتراض به اراضی ملی شده زمینهای شخصی

بسمه تعالی 

نحوه اعتراض به اراضی ملی اعلام شده 

با وجود اینکه قانونگذار تشخیص اراضی ملی را بعهده مامورین منابع طبیعی گذاشته وکروکی وصورتجلسه تشخیص آنها در مقابل اسنادثبتی اشخاص ،دارای اعتبار است ولی قابل اعتراض مطابق کمسیون  ماده واحده 56 است که حسب آن  اشخاص دارای سند مالکیت با تنظیم دادخواست  به خواسته احراز مالکیت  با پیوست یوتی ام وسی دی از محل اختلاف وسایر دلایل با مراجعه به دادستان تعیین شده در استان ودستور آن به  جهادکشاورزی برای اعلام تداخل یا خارج  از  تداخل  که درصورت تداخل بودن رسیدگی می کنند وقابل اعتراض در دادگاه است  واما درصورت خارج از  تداخل بودن آنرا به دادستان  اعلام وحسب آن به دستور دادستان، خدمات الکترونیک  قضایی با ثبت دادخواست آنرا به شعبه ویژه رسیدگی به پروندههای منابع طبیعی ارجاع وشعبه حسب مقررات رسیدگی ومباردت به صدور حکم می نماید که قابل اعتراض است

مشاوره با بهترین وکیل پایه دادگستری مسلما شما را به مسیردرست راهنمایی وجلو هزینه اضافه وبیهوده شما را میگیرد

متن ماده 56 قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرای ماده 56 قانون جنگلها و مراتع چنین است:

‌ماده واحده – زارعین صاحب اراضی نسقی و مالکین و صاحبان باغات و تأسیسات در خارج از محدوده قانونی شهرها و حریم روستاها، سازمانها و‌مؤسسات دولتی که به اجرای ماده 56 قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها و مراتع کشور مصوب 1346 و اصلاحیه‌های بعدی آن اعتراض داشته‌باشند می‌توانند به هیأتی مرکب از افراد زیر مراجعه نمایند:

• مسئول اداره کشاورزی
• مسئول اداره جنگلداری
• عضو جهاد سازندگی
• عضو هیأت واگذاری زمین
• یک نفر قاضی دادگستری
• دو نفر از اعضاء شورای اسلامی روستا یا عشایر محل مربوطه

معیارتشخیص اراضی شخصی از ملی حدودا موارد ذیل است ولی اساس ومهتراز همه وجود آثارزراعت در نقشه سال 46و 57 است ؛

الف – سابقه فعالیت‌های کشاورزی یا باغبانی در زمین

ب –  قرار گرفتن زمین در محدوده یک مزرعه یا روستا

پ – قرار داشتن هر گونه قنات، رودخانه، چشمه یا چاه در محدوده زمین

ت – انجام هر گونه سابقه دخالت‌ و دستکاری پیش کشاورزی یا آماده سازی روی زمین

ث – فقدان شیبی خارج از حد معقول در زمین و قابل کشت بودن

مشاوره بابهترین وکیل پایه یک دادگستری وخوب

ج –قابل کشت و قابل آبیاری بودن زمین و دارای مرزبندی ثبتی یا حداقل عرفی

چ –جاری بودن جوی قدیمی در زمین  و یا وجود آثار آن

ح – وجود درختانی با سن بالا و مسیر آبیاری

خ – قرار داشتن مسیر آب در بالا دست زمین

د – وجود هر گونه بنای مرتبط با زراعت و کشاورزی یا ساختمان قدیمی از قبیل آب انبار، طویله، خانه باغ و … در زمین

ذ – زمین‌هایی که بندسار بوده و سیستم آبیاری از آب‌های جاری بهاره را بر خود سوار داشته باشند

ر – فقدان پوشش گیاهی مرتعی با قدمت چند ساله در زمین

ز – زمین‌هایی با پوشش گیاهی به دست آمده از فعالیت‌های کشاورزی سابق بر این

ژ – زمین‌هایی که در شمار باغات قرار می‌گیرند، باید درختانی با سن زیاد در خود داشته باشند

س – زمین‌هایی که دارای مسیرهای عبور قدیمی شده هستند و مشخص باشد که این مسیرها مدت‌ها پیش جهت رفت و آمد زراعی مورد استفاده قرار می‌گرفتند

ش – زمین‌هایی که در بخشی از آن‌ها خرمنگاه‌های با سن بالا و قدیمی دیده شود

برای پیگیری پرونده خود با  بهترین وکیل پایه یک دادگستری مشاور ه نمائید 

ص – زمین‌هایی که قطعه بندی یا کرت بندی شده و قدمت این افعال مشخص باشد

ض – زمین‌هایی که به لحاظ عرفی و محلی نتوان آن‌ها را در زمره‌ مراتع قرار داد

ط – زمین‌هایی که وضعیت فعلی آن‌ها اثبات کننده این باشد که در گذشته فعالیت‌های کشاورزی و زراعی روی آن صورت می‌گرفته است.

قرائن متعددی از جمله وضعیت خاک، مسیرهای آبیاری، میزان شیب و غیره گویای این مدعا هستند

ظ – زمین‌هایی که در نقشه‌های هوایی در قسمت زرد رنگ یعنی زمین‌های زراعی قرار گرفته باشند.

لازم به ذکر است که این تشخیص بر عهده کارشناسان خواهد بود

ع – زمین‌هایی که در تصاویر هوایی، به وسیله ابزار استرئوسکوپ احیاء قدیمی در آن‌ها رویت شود.

این نیز منوط به تشخیص کارشناس صالح خواهد بود

لهذا تجربه اینجانب در اینگونه موارد ،تشکیل پروندههای متعدد با عناوین وخواسته های مختلف است ازجمله ابطال سند منابع طبیعی یا خلع ید یا رفع تصرف یا اعتراض ومداومت درپروندههای مطروحه از سوی منابع طبیعی که با کلی هزینه به هیچ جایی نرسیده انداست  لذا دراینگونه به اشخاص توصیه میشود حتما قبل از هرگونه اقدامی جهت جلوگیری از اتلاف وقت وصرف هزینه بیهوده با بهترین وکیل پایه یک دادگستری که به پروندههای منابع طبیعی  اشرافیت داشته باشد   مشاوره نمائید.